Grensoverschrijdend gedrag in het noorden

In Chiang Rai kozen we voor een alleraardigst plekje buiten het centrum, Na Na Doo Guesthouse. Behalve de huizen van de buren, niets dan rijstvelden en palmbomen om ons heen. Een speelkamer met lego, een boksbal en een drumstel binnen. Een zwembad een trampoline in de tuin. Ligzetels en hangmatten. Een ideaal plekje om gewoon wat rond te hangen, wat voor school te werken en (een paar) uitstapjes in de buurt te maken (snoeien, in die plannen). Bovendien sprak de eigenares goed Engels, wat ons de kans gaf (eindelijk) eens langere conversaties te voeren dan het standaard "hello what's your name? where do you come from?". Om meer te weten te komen over zowel de tradities als het moderne leven, in religie, familie en werk. Interessant! De kinderen genoten intussen van tijdelijke speelkameraadjes.

Omdat lang luieren nu eenmaal niet aan ons besteed is, trokken we er nog eens op uit met de fiets, op zoek naar de reusachtige, witte "Goddess of Mercy" die we op onze weg hierheen al boven de bomen zagen uittorenen. Van een asfaltweggetje, over een "dirt road" om uiteindelijk echt tussen de rijstvelden te belanden. Balancerend op de verhoogde paadjes tussen de modder links en het water rechts, veldrijden 2.0! In de hitte in plaats van in de vrieskou...

Op het lokale marktje is het behelpen met gebarentaal, wijzend naar wat er het lekkerste en minst spicy uitziet. Ik ontdek een kraampje met een soort vierkante pannenkoekjes. De venter gooit kleine stukjes deeg heen en weer, rekt het op tussen zijn handen als pizzadeeg tot het flinterdun is, waarna hij het opvouwt tot een soort enveloppe. De lap gaat knetterend de olie in, grote blazen verschijnen in het deeg. De man jongleert met zijn spatel en blote handen om de boel om te keren, nog verder op te vouwen en het baksel uit de gloeiend hete olie te vissen. Eenmaal uitgelekt giet hij er nog een straaltje gecondenseerde melk met vanillesmaak over en rolt hij het geheel op tot een vettig worstje. Het water stroomt me in de mond... Aan onze bungalow blijkt dit dessertje een ware voltreffer bij de kinderen, net als de saté's, maïskolven, slaatjes met graantjes, eieren, ... Alleen de no spicy-missie is niet helemaal geslaagd: twee zakjes met ondefinieerbare inhoud blijken superpikante ingrediënten te bevatten. Misleid door de frisgroene kruiden die er ook in zaten. Dan maar droge rijst. En pannenkoekjes dus ;-)

Het blijkt bloemenfestival in Chiang Rai. De low budget (en minder stijlvolle) versie van de Gentse Floraliën (dat eerste is natuurlijk niet zó moeilijk 😉). Maar toch: massa's orchideeën in alle kleuren. En zelfs azalea's! Tulpen! Narcissen! Pareltjes van bloemstukken, bloem-vouw-kunst ook. De kinderen lachen om de 'opgefleurde' etalagepoppen (Daar! Eén van Anderlecht!) en crossen over de groene (kunstgras!)matten. Er worden grote ogen getrokken. Het is ons niet helemaal duidelijk of dat ligt aan het feit dat we onze kinderen laten rennen (op een open plek, niet tussen de bloemperken - en al zeker niet er in, écht niet!) of dat het gewoon weer "blond-bewonderende-blikken" zijn...

In de klas van Kobe werd een Ketnet Koekenbak georganiseerd ten voordele van Pejo, een vzw die werkt met/voor de vluchtelingen van Myanmar. Nu we zo dichtbij zijn (en omdat het daar 'vree' schoon is naar 't schijnt) willen we graag eens tot aan de grens rijden. Wars van ons goede voornemen enkel gebruik te maken van 'openbaar' vervoer, huren we een auto voor 2 dagen. Off we go! De vergezichten uit de wagen zijn adembenemend! Vooral omdat ze zo prachtig zijn: met oerbossen begroeide bergen, thee- en koffieplantages waar vroeger opium geteeld werd, dorpjes tegen de steile hellingen aangeplakt, tempels die schitteren tussen het groen en bruin. Maar ook omdat we regelmatig onze adem inhouden van schrik, omwille van de nabijheid van de afgrond, zo net naast de weg, waarop verbazend snel gereden wordt - behalve wij dan, voorzichtig turend om elke bocht, steil bergop. Blij dat we onze principes opzij gezet hebben om een auto te huren, met een "dong ae tuo" (groot uitgevallen tuktuk, meestal nogal aftands) waren we deze slingerende weggetjes nóóit opgeraakt. Aangekomen in Mae Salong pikken we nog snel een prachtige zonsondergang mee. Om 's anderendaags de zon aan de andere kant van de berg weer te zien opkomen. Daar moesten we wel vroeg voor opstaan én 718 treden voor beklimmen, maar hey, het was het waard. Behalve een mediterende poetsvrouw hebben we het rijk voor ons alleen! En wakker was ik toch al, gewekt door het kap-kap-kap-geluid van een slagersmes op de markt net onder ons hostel. De rit naar de grens is opnieuw fabelachtig mooi en misselijkmakend kronkelend. Het contrast tussen de grenspost aan Thaise kant (een cohorte soldaten, een georganiseerd kwartier, een serie robuuste voertuigen en een arsenaal wapens) en die van Myanmar (één enkele 'soldaat', een hoop zandzakjes, een auto-accu als enige uitrusting op een wankele houten tafel) is immens. Dat is het uitzicht ook. Kazzen en Kobe zoeken achter elke rots, onder elke struik een vluchteling, maar die krijgen we niet te zien. Gelukkig maar?! We genieten desalniettemin van de uitgestrekte vallei voor ons en de trotse toppen daarachter.

Chiang Rai is (voor ons) ook nog: leren over de verschillende ethnische groepen in het museum, niet mogen kijken naar de prinses die door de stad scheurt in een geblindeerde jeep, gratis eten in de tempel, het light&sound'spektakel' (not!) van de klokkentoren, heerlijke sapjes, bagels met guacamole en humus, de glitter en glamour van de sprookjes/nachtmerrie-achtige White Temple, duikwedstrijdjes, heerlijke ontbijtjes, een politie-uniformen-winkel, spin the bottle-spelletjes (zo kom je nog eens iets te weten van je kinderen), verzamel-dollars-voor-visa-stress, met de lokale bus naar Chiang Khong, daar een laatste zwembeurt, laatste avondmarktje met streetfood en laatste Beer Chang. Klaar voor Laos!

En in/rond Mae Salong genoten we ook nog van: oliebollen en warme soyamelk op de markt, een tweevoudige ontmoeting met sympathieke Belgen (goed voor tientallen tips voor de rest van onze reis), een Chinese filmploeg in actie, een wandeling naar een dorpje, kijken naar speelplaatsspelletjes, een (gecontroleerde edoch uitslaande) berm-bos-brand, prachtige bloesems, een simpele schommel, rode aarden weggetjes aanvegen met rietstengelpluimen, bedelmonniken op de vroegmarkt, Akha-schommels in het echt zien, koffiethee drinken (nee, dit is geen schrijffout, thee met een koffieboon in! en nog lekker ook!), worsten die als vlaggetjes aan een lijn te drogen hangen, babypruimpjes, brommers met plastic hoes als afdak en gekleurde lolly's.